Ayuda estatal — Países Bajos Ayuda estatal SA.38374 (2014/C) (ex 2014/NN) (ex 2014/CP) — Presunta ayuda a Starbucks — Invitación a presentar observaciones en aplicación del artículo 108, apartado 2, del Tratado de Funcionamiento de la Unión Europea

• Section: Anuncios

19.12.2014 ES Diario Oficial de la Unión Europea C 460/11

Por carta de 11 de junio de 2014, reproducida en la versión lingüística auténtica en las páginas siguientes al presente resumen, la Comisión notificó a los Países Bajos su decisión de incoar el procedimiento previsto en el artículo 108, apartado 2, del Tratado de Funcionamiento de la Unión Europea en relación con la ayuda antes citada.

Los interesados podrán presentar sus observaciones sobre la ayuda respecto de la cual la Comisión ha incoado el procedimiento en un plazo de un mes a partir de la fecha de publicación del presente resumen y de la carta siguiente, enviándolas a:

Comisión Europea Dirección General de Competencia Registro de Ayudas Estatales 1049 Bruselas BÉLGICA Fax + 32 22961242 Correo electrónico: stateaidgreffe@ec.europa.eu

Dichas observaciones se comunicarán a los Países Bajos. Los interesados que presenten observaciones podrán solicitar por escrito, exponiendo los motivos de su solicitud, que su identidad sea tratada de forma confidencial.

Mediante carta de 30 de julio de 2013, la Comisión recabó de los Países Bajos información sobre sus prácticas de resolución fiscal, así como todas las resoluciones relativas a Starbucks Manufacturing EMEA BV. Los Países Bajos presentaron esta información en el curso de la investigación preliminar.

En 2008, la empresa Starbucks Manufacturing EMEA BV recibió una resolución fiscal de las autoridades tributarias neerlandesas por la que ambas partes acordaron una remuneración en condiciones de plena competencia de las operaciones de torrefacción de café de Starbucks en los Países Bajos. El importe de la remuneración se determinó basándose en un informe sobre los precios de transferencia elaborado por el asesor fiscal de Starbucks y equivale a un porcentaje fijo de la base de costes pertinente, es decir, los costes a los que la propia empresa Starbucks Manufacturing EMEA BV aporta valor añadido. Todo beneficio que exceda del beneficio imponible acordado en la resolución se abona a una sociedad del grupo fuera de los Países Bajos en forma de un canon deducible fiscalmente.

En esta fase, la Comisión tiene motivos para creer que la resolución fiscal concedida a Starbucks Manufacturing EMEA BV constituye una ayuda estatal con arreglo al artículo 107, apartado 1, del Tratado. En consecuencia, la Comisión tiene dudas de que la empresa Starbucks Manufacturing EMEA BV esté pagando impuestos suficientes en los Países Bajos. La resolución es imputable al Estado neerlandés y constituiría una utilización de fondos estatales desde el punto de vista de la pérdida de ingresos fiscales para los Países Bajos. En consonancia con la jurisprudencia del Tribunal de Justicia de la Unión Europea (asuntos acumulados C-182/03 y C-217/03, Forum 187), las resoluciones fiscales pueden proporcionar una ventaja a la empresa a la que se conceden si las mismas aprueban un acuerdo de fijación de precios que se aparte de las condiciones que habrían establecido operadores independientes del mercado («principio de plena competencia»).

La Comisión examinó si el acuerdo de fijación de precios de la resolución fiscal de 2008 acordada entre la administración tributaria neerlandesa y Starbucks Manufacturing EMEA BV se aparta de las condiciones que habrían establecido operadores independientes. En este momento, abriga las dudas siguientes en relación con dicha resolución:

1) El acuerdo de fijación de precios depende de que Starbucks Manufacturing EMEA BV se considere un fabricante de bajo riesgo. El supuesto escaso riesgo da lugar a una estimación más baja de los beneficios imponibles de Starbucks Manufacturing EMEA BV en los Países Bajos. En cambio, la información facilitada por los Países Bajos indica que la empresa conservó, en realidad, riesgos no tenidos en cuenta en el acuerdo de fijación de precios.

2) La resolución tolera ajustes cuestionables, que rebajan la base del impuesto de sociedades resultante de Starbucks Manufacturing EMEA BV en los Países Bajos. Estos ajustes deberían haber sido rechazados por las autoridades a la vista de la información que obraba en su poder en el momento en que se concedió la resolución fiscal.

3) El nivel del canon deducible fiscalmente pagado por Starbucks Manufacturing EMEA BV a otra entidad del grupo fuera de los Países Bajos se fija de acuerdo con la resolución de forma que no está ligado al valor de la propiedad intelectual correspondiente. Este canon fluctúa mucho y, en ocasiones, ha sido incluso negativo. La Comisión habría esperado que las autoridades hubieran estudiado la posibilidad de hallar un método de fijación de precios que se hubiera traducido en un resultado más acorde con los pagos de cánones observados entre empresas independientes.

Teniendo en cuenta que la ayuda es nueva y que no se aplica ninguna de las excepciones previstas en el artículo 107, apartados 2 y 3, la Comisión ha decidido incoar un procedimiento de investigación formal.

„Met dit schrijven stelt de Commissie Nederland ervan in kennis dat zij, na onderzoek van de door uw autoriteiten met betrekking tot bovengenoemde maatregel verstrekte informatie, heeft besloten de procedure van artikel 108, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (hierna „VWEU” genoemd) in te leiden.

(1) Bij schrijven van 30 juli 2013 heeft de Commissie de Nederlandse autoriteiten verzocht informatie te verstrekken over de fiscale ruling praktijk in Nederland, alsmede alle rulings te verschaffen met betrekking tot Starbucks Coffee EMEA BV en Starbucks Manufacturing EMEA BV (hierna respectievelijk „Starbucks Coffee BV” en „Starbucks Manufacturing BV” genoemd, beide ondernemingen worden samen „Starbucks BV” genoemd) en hun financiële jaarstukken.

(2) De Nederlandse autoriteiten hebben op 2 oktober 2013 op dit verzoek geantwoord en de fiscale rulings inclusief de onderbouwing daarvan verstrekt. Deze betreffen met name briefwisseling tussen de Belastingdienst en de belastingadviseur van Starbucks BV, […] (1), die namens Starbucks BV optreedt (hierna de „belastingadviseur” genoemd).

(3) Op 9 januari 2014 heeft de Commissie de Nederlandse autoriteiten per e-mail een reeks vragen gestuurd over de overeengekomen verrekenprijs afspraken die zijn opgenomen in door de Nederlandse autoriteiten afgegeven rulings.

(4) Op 28 januari 2014 hebben de Nederlandse autoriteiten aanvullende informatie verstrekt met betrekking tot de rulingpraktijk en hebben zij geantwoord op een aantal vragen die op 15 januari 2014 tijdens een bijeenkomst met de diensten van de Commissie zijn gesteld.

(5) Per brief van 7 maart 2014 heeft de Commissie de Nederlandse autoriteiten laten weten dat zij onderzoekt of de fiscale rulings ten gunste van Starbucks BV nieuwe steun vormen en heeft zij de Nederlandse autoriteiten verzocht hun opmerkingen te maken over de verenigbaarheid van dergelijke steun. De Commissie heeft de Nederlandse autoriteiten verder verzocht om aanvullende informatie te verstrekken over de verrekenprijsafspraken die in de aan Starbucks BV afgegeven rulings zijn goedgekeurd, alsmede de belastingaangiften van de met Starbucks BV gelieerde ondernemingen in Nederland.

(6) Op 21 maart 2014 hebben de Nederlandse autoriteiten de brief van de Commissie van 7 maart 2014 beantwoord. Dit antwoord bevatte geen aanvullende informatie over de prijsafspraak. De gevraagde belastingaangiften werden verstrekt.

(7) Op 6 mei 2014 heeft in Rotterdam een bijeenkomst plaatsgevonden tussen de Nederlandse belastingautoriteiten die voor de fiscale rulings verantwoordelijk zijn en de diensten van de Commissie. Tijdens deze bijeenkomst hebben de autoriteiten hun standpunt herhaald dat Starbucks Manufacturing BV een „loonproducent” (2) is, en geen volwaardige producent of contractproducent.

(8) Dit besluit heeft betrekking op fiscale rulings waarin verrekenprijsafspraken worden goedgekeurd. Deze worden ook wel aangeduid als advance pricing arrangements (hierna „APA’s” genoemd). APA’s zijn regelingen waarin, voorafgaand aan intragroeptransacties, wordt bepaald welke criteria geschikt zijn (bv. methode, vergelijkingspunten en passende correcties, kritische veronderstellingen met betrekking tot toekomstige gebeurtenissen) voor het vaststellen van de verrekenprijzen voor die transacties gedurende een bepaalde periode (3). Een APA wordt formeel ingeleid door een verzoek van een belastingplichtige en vereist onderhandelingen tussen de belastingplichtige, één of meer verbonden ondernemingen en één of meer Belastingdiensten. APA’s zijn bedoeld als aanvulling op de traditionele administratieve-, rechts- en verdragsmechanismen om verrekenprijskwesties op te lossen (4).

(9) Verrekenprijzen betreffen in deze context de prijzen die worden gehanteerd in commerciële transacties tussen verschillende onderdelen van eenzelfde ondernemingengroep, in het bijzonder de prijzen die worden gehanteerd voor de levering van een goed of dienst tussen dochterondernemingen van eenzelfde groep. De prijzen die voor deze transacties worden vastgesteld en de resulterende bedragen die op basis van die prijzen worden berekend, dragen ertoe bij dat de winsten van de ene dochteronderneming voor belastingdoeleinden worden verhoogd terwijl de winsten van de andere dochteronderneming worden verlaagd en zijn derhalve van invloed op het bepalen van de belastbare grondslag van beide entiteiten. Verrekenprijzen hebben daarom ook betrekking op de winsttoerekening aan de verschillende onderdelen van één ondernemingengroep.

(10) Multinationale ondernemingen betalen belastingen in jurisdicties met verschillende belastingtarieven. De winst na belastingen op groepsniveau is de som van de winsten na belastingheffing in elk land waar de onderneming belastingplichtig is. Multinationale ondernemingen hebben dus geen financiële stimulans om de winst die in elk land wordt aangegeven te maximaliseren, maar wel om bij de toerekening van de winst aan de verschillende ondernemingen van de groep zoveel mogelijk winst aan...