Mendime rreth strategjisë të të nxënit

• Author: Orjona Cungu Derguti
• Pages: 139-140

139

Vol. 4 No.3

January, 2019

Balkan Journal of Interdisciplinary Research

IIPCCL Publishing, Graz-Austria

ISSN 2410-759X

Acces online at www.iipccl.org

Mendime rreth strategjisë të të nxënit

Orjona Cungu Derguti

Strategjia e të nxënit është një koncept mja kompleks që përfshin shumë fusha të

shkencës si ato të pedagogjisë, psikologjisë, gjuhësisë, didaktikës etj. Por unë, duke

u mbështetur kryesisht në përvojën time si dhe në materiale të sferës didaktike, në

këte kumtim do të ndalem në dy elemente të qënësishme që lidhen me proçesin e të

nxënit, ora e mësimit dhe struktura e saj, si dhe tek ditari si dokumenti që e shoqëron

mësuesin në punën e t të perditshme.

Kur fl asim për proçesin e të nxënit, si koncept, kemi parasyshë veprimtarinë e

mësuesit dhe të nxënësit në një proçes të përbashkët ku plotësojnë njëri tjetrin duke

sjellur si produkt përvetësimin e njohurive shkencore në mënyrë të kënaqshme. Ky

nivel sjell emocione pozitive si për nxënësin ashtu edhe për mësuesin.

Nga ky këndvështrim del qartë se ora e mësimit, si element i planifi kuar dhe i

detyruar paraqet momentin thelbësor nepërmjet të së ciles nxënësi formon kulturen

e t të përgjithshme në sistemin shkollor parauniversitar pa zbehur veprimtarinë

individuale jashtë shkollore të punës.

Duke u nisur nga vlerësimi i siperm lind pyetja: A është ora mësimore një veprimtari

mekanike, e përditshme që përsëritet në mënyrë rituale apo është në vetvehte një art,

që shpreh veprimtarinë origjinale të mësuesit e kulturen e t didaktike? Duke e parë

oren e mësimit si një veprimtari ku bashkëveprojnë mësuesi, nxënësi dhe materiali

mësimor , me veçoritë e tyre, mendoj se çdo orë mësimi funksionon mirë dhe jep

produkt pozitiv kur ajo i përshtatet objektivit që synon të arr ë. Orët e mësimit gjithnjë

ndryshojnë nga njëra tjetra e nuk mund të jenë të ngjashme si dy pika uji sepse dhe

objektivat e tyre ndryshojnë vazhdimisht. Orën e mësimit mud ta krahasojmë me

punën e fotografi t i cili për të fotografuar një objekt e lëvizë objektivin vazhdimisht

për të arritur përshtatshmërinë e plotë lidhur me largësinë, dritën, h en, qartësinë etj.

Pasi arrin përshtatshmërinë e plotë shkrep aparatin. Ky krahasim shërben dhe për

mësuesin. A ësia për të ndërtuar një orë nësimi në përshtatje me veçorite e saj shpreh

nivelin e kultures didaktike që ka mësuesi, përgaditjen e t profesionale që e dallon

në mënyrë të dukshme nga mësuesi diletant e amator. Raporti në mes veprimtarisë së

mësuesit dhe të nxënësit, kombinimi i tyre ku nxënësi vepron, arsyeton, interpreton,

zbërthen, komenton, gjykon, zbulon e kr on, pra vihet vazhdimisht më një veprimtari

të pavarur, me një larmi formash, që përbën strukturën e një ore mësimi duke i

dhënë asaj gjallëri, dinamizëm dhe duke e shkëputur nga monotonia e pasiviteti.

Sot, struktura e orës mësimore shtron probleme mundësi të reja ne kohëzgjatjen e

saj nga 45 në 90 minuta. Eksperienca është shumë e kufi zuar, programet dhe tekstet

mësimore vazhdojnë të jenë në përputhje me kohëzgjatjen e vjetër të orës mësimore.

Ora 90 minuta mendoj se nuk është një vazhdim i thjeshtë i dy orëve të vjetra, pra

një bashkim mekanik i dy temave mësimore. Ora e re mësimore kërkon strukturë te

re, shkëmbim eksperience dhe kualifi kim të vazhdueshëm të mësuesve. Kohëzgjatja

paraqitet më e pershtatshme për lëndët me punë laboratorike, ushtrime të natyrave

të ndryshmë e veprimtari të pavarura dhe me ngarkesë për lëndët shoqërore por

gjithsesi kërkon një studim shkencor në të ardhmen dhe modele si pika referimi e