Religionet në mes paqës, dhunës dhe tolerancës në Itali

• Author: Reshat Ibishi
• Position: Universiteti i Evopës Juglindore, Kryetar i Bashkësisë Fetare Islame të Italisë
• Pages: 317-322

317

ISSN 2410-759X

Acces online at www.iipccl.org

Balkan Journal of Interdisciplinary Research

IIPCCL Publishing, Tirana-Albania Vol. 2 No. 1

May, 2016

Religionet në mes paqës, dhunës dhe tolerancës në Itali

PhD (C.) Reshat Ibishi

Universiteti i Evopës Juglindore

Kryetar i Bashkësisë Fetare Islame të Italisë

Abstrakt

Të gjitha religjionet në esencën e vet përmbajnë mesazhin e paqës, ndërsa të gjitha librat

e shenjtë përcjellin porosi dhe urdhra për tolerancë, paqe, dashuri, mirëqenie e harmoni.

Sot, pjesa dërrmuese e njerëzimit besojnë në një nga religjionet ekzistuese. Nga parimet

bazë të feve dhuna dhe terrori është i papranueshëm dhe kjo ka rëndësi të thuhet sa më

shpesh që është e mundshme kurdo që jepet rasti. Klerikët katolikë, muslimanë ata dhe të

komuniteteve tjera fetare në Itali vazhdimisht dënojnë veprat e shëmtuara, dhunën,

vrasjen, terrorrin dhe në këtë mes edhe provokimet që u paraprijnë këtyre akteve.

Konsideroj se teologët e feve të ndryshme, sa më afër të jenë ndaj njëri-tjetrit dhe sa më

ngushtë që të bashkëpunojnë në një asociacion të gjërë, aq më tepër do të lidhen edhe

besimtarët në mes vete. Kur të gjithë bashkërisht të predikojnë e të thërrasin në

mirëkuptim, respekt, dashuri, harmoni, bashkëjetesë e paqe, atëherë eho-ja e apelit do të

kumbojë më fuqishëm në zemrat e besimtarëve. Kësisoj dhuna do të zbriste në shkallën

zero. Kjo është feja, ky është religjioni: jo dhunës, jo luftës, afër tolerancës - po paqes, po

harmonisë, po mirëqenies. Krerët fetarë duhet të angazhohen kundër çdo ekstremizmi e

fanatizmi të secilit lloj dhe duhet të përpiqen për zhvillimin e dialogut ndërfetar.

Fjalët kyçe: toleranca, terrorizmi, Islami, Krishterizimi, religjioni.

Hyrje

Feja është natyrshmëri e lindur bashkë me njeriun si krijesë më e përsosur mbi

sipërfaqen e tokës, është pjesë identiteti, culture, përkatësie. Manifestimi i religionit

të çdo njëriu lidhet me dëshirën e tij që të bëjë Krijuesin të kënaqur.

Islami si fe është besim, etikë, sistem jete. Ai paraqet rrugë të qartë, me norma dhe

urdhëresa “që kanë të bëjnë me çështje jetësore të individit, familjes dhe shoqërisë,

në përgjithësi në kuptimin e ngushtë dhe të gjërë të fjalës” (Amare, 2014:5). Ky

religjion kaloi nëpër epoka e qytetërime të ndryshme. Përgjatë harkut kohor dhe

hapësinor, shtrirja e tij pati ndikim në të gjitha segmentet e jetës njerëzore. Ai ushtroi

ndikim edhe te shumë ideologji, ndërsa ithtarët e tij po ashtu nuk mbetën pa qenë

të ndikuar nga po ato ideologji të përhapura anekënd botës. Te pjesëtarët e përkatësisë

islame ky refleksion u degëzua në dy kahe, që lidhen me interpretim: ekstrem dhe të

matur. Kurani kuptohet si libër i shpallur nga Zoti për njerëzit në përgjithësi dhe si

një udhëzues në rrugën e vërtetë. Në këtë libër, Zoti urdhëron njeriun që të përvetësojë

sjellje e moral të mirë e të përkryer. Ky moral është i mbështetur në koncepte si

dashuria, harmonia, bashkëjetesa, paqja, toleranca dhe mëshira. Religioni i është

shpallur njerëzimit me qëllim të jetësimit të kohezionit shoqëror, bashkëpunimit

reciprok, paqes, harmonisë dhe mirëqenies, nëpërmjet të cilave pasqyrohet modeli i