Shqipëria në stuhinë e traktateve sekrete
Author | Muhamet Mavraj |
Position | Universiteti i Prishtinës dhe Kolegji 'Fama' |
Pages | 612-619 |
ISSN 2410-759X Balkan Journal of Interdisciplinary Research Special Issue No 1
Acces online at www.iipccl.org IIPCCL Publishing, Tirana-Albania June 2015
612
Shqipëria në stuhinë e traktateve sekrete
Muhamet Mavraj, PHDc
Universiteti i Prishtinës dhe Kolegji “Fama”
Abstrakt
Është bërë një shekull i plotë që nga Pakti i fshehtë i Londrës (26 prill 1915) që vendosi për
Shqipërinë të kundërtën e Vendimit përfundimtar të Londrës (29 korrik 1913). Shpjegimet e
literaturës sonë për atë Pakt rregullisht kuzohen në viktimizimin special të Shqipërisë. Ky shpjegim
është ekskluzivisht i selektuar dhe vetëm për fazën e selektuar të zhvillimeve ndërkombëtare. Një
shpjegim në zgjerim të kontekstit horizontal dhe kontekstit të marrëdhënieve ndërkombëtare,
do të mundësonte një kuptim më të qartë të 26 prillit 1915, të fatit shqiptar, të rrethanave përtej
zonës adriatike dhe logjikës së funksionimit të Pushteteve të Mëdha pas provokimit dramatik të
drejtpeshimeve botërore. Pakti i fshehtë i Londrës është vetëm një në stuhinë e pakteve të fshehta të
Luës së Parë Botërore. Se çfarë përfshiu kjo stuhi, se cilat janë dallimet e të përbashkëtat e pakteve
tjera me atë të Londrës, se cilat zona e popuj u përfshinë në objektivat e atyre pakteve dhe nga
cilat fuqi botërore, do të shpjegohet në punimin posht abstractit. Gjithashtu, do të jepet përvoja
paraprake dhe e pastajme në zejen e pakteve, traktatave, marrëveshjeve të fshehta, premtimeve të
shkruara ose gojore, zonave të pakteve të fshehta dhe përplasjen e këtij modeli të diplomacisë me
konceptin e ri që solli Wilsoni në Konferencën e Paqes.
Shpjegimi do të prek tërthorazi paqëndrueshmërinë e teorisë deklarative të së drejtës ndërkombëtare
në raport me njohjen e shtetit shqiptar.
Termat kyçe: Pakti i fshehtë i Londrës, Paktet e fshehta të Antantës, Lua e Parë Botërore, Teoritë e
njohjes ndërkombëtare, 14 Pikat e Uillsonit.
Hyrje
Kur Lua e parë Botërore po hynte në çastet vendimtare, u ndërthurën nga Antanta një
stuhi premtimesh e marrëveshjes të fshehta për tapi shtetesh e tapi tokash të huaja. Kjo
është diploamcia e Antantës gjatë Luës së Parë Botërore. Lojtari kryesor që e kishte art
këtë tip diplomacie, ishte Britania e Madhe. Traktatet e Fshehta dhe premtimet kontraverze
për përtime të Luës, bëhen edhe bazë e Traktateve të Paqes, ndonëse Uillsoni që në
pikën e parë të programit të tij 14 pikësh1 angazhohej kundër jetësimit të marrëveshjeve
të fshehta ndëraleate, të nënshkruara gjatë luës. Aktorët dhe autorët e tyre ishin ende në
pushtete dhe pjesëmarrës në Konferencën e Paqes. 1500 ditët e Luës së Madhe, mbytën
mesatarisht nga 6000 njerëz në një ditë (Merriman, 2004, 1032). Dëmet tjera zike në
njerëz, dëmet shpirtërore, morale e materiale ishin të përmasave kolosale. Por, në tryezë
do të nxirren letrat që sollën këtë Luë të Madhe dhe ato që e përfunduan atë: në çdo
sektor të luës ishin bërë traktate të fshehta e të hapta, pothuajse asnjëra me tjetrën të
pajtueshme.
Tërë logjika e premtimeve dhe traktateve sekrete e publike ka një funksion: tërheqjen e sa
më shumë aleatëve kundër boshtit gjerman. Forcat gjermane dhe osmane do të humbnin
në Lindjen e Mesme po të shkonte përkrahja arabe në anën britanike, rrjedhimisht të
Antantës, ndërsa në Evropë forcat austro-gjermane do të humbnin po të hynte Italia në
anën e Antantës.
1Shpallur llimisht në janar 1918, në Kongres, konrmuar më 4 korrik 1918 te varri i Xh.Uashingtonit
To continue reading
Request your trial