Sovraniteti në aktualitetin shqiptar (Filozofi Politike)

• Author: Arben Voci
• Position: Fakulteti i Shkencave Sociale, UT
• Pages: 201-211

ISSN 2410-759X Balkan Journal of Interdisciplinary Research Vol 1 No 1

Acces online at www.iipccl.org IIPCCL Publishing, Tirana-Albania May 2015

201

Sovraniteti n aktualitetin shqiptar

( Filozo Politike )

Arben Voci

Fakulteti i Shkencave Sociale, UT

Abstra kt

Nëse shtrohet pyetja rreth elementeve të veçanta, nga të cilat përbëhet një bashkësi sho-qërore

demokratike, arrihet domosdoshmërisht te thënia, sipas së cilës demokracia është sundim i popullit.

Të njëjtën gjë nënkupton edhe përkthimi nga greqishtja i alës “demokraci”. Në çdo ku-shtetutë

demokratike, në këtë apo në një formë tjetër gjendet thënia, sipas së cilës populli është bartësi i

fundit i gjithë sovranitetit. Sipas saj, pushteti është i legjitimuar në mënyrë demokratike vetëm në

rast se ai ka dalë nga vullneti i lirë dhe me miratimin e popullit. Nëse qeverisja e popu-llit përmes

popullit, nëkohën tonë është e pamundur për shkak të arsyeve tëbre-ndshme dhe të jashtme,

atëherë mbetet si konkretizim isovranitetit të popullit para së gjithash zgjedhja e përfaqësuesve,të

cilët më pas e udhëheqin me përgjegjësi qeverinë sipas vullnetit të popullit dhe me miratimin e tij.

Me themelimin e shtetit shohim të lidhur ngushtë problemin e sovranitetit, pasi kemi de-legim të

tij, nga individi në drejtim të shtetit. Këtu së pari merret mendimi politik. Para se të jetë objekt i të

drejtës kushtetuese, i të drejtave në përgjithësi, ai, sovraniteti së pari shihet dhe trajto-het brënda

hapsirave të lozosë.

Natyrshëm në realitetin politik shqiptar lind pyetja sa Sovran është populli dhe si sillet bartësi i

sovranitetit me sovranin?

Vendimi mbi çështjet detale i lihet përfaqësuesve të zgjedhur;zgjedhësi vetëm duhet të vendosë në

mes kandidatëve të prezantuar nga partitë dhe t`i zgjedhë ata,për të cilëtnë kushte të rëndomta,

për shkak të përkatësisë së tyre partiake mendon se do të bëjnë politikë në kuptimin e bindjeve

dhe interesave të tij. Këtu do kishte përsëri një ndalesë. A i plotësojnë zgjedhjet në Shqipëri kushtet

dhe standartet për të qënë vërtetë demokratike? Ai që do t’i japë kuptim vullne-tit të popullit

duke marrë në konsideratë aktin e daljes në zgjedhjeduke i bërë atonë këtë mëny-rë instrument

vendimtar të konkretizimit tësovranitetit të popullit, duhet tëparashtrojë llimisht disa kërkesa.

Të zgjedhurit mund të lidhen me vullnetin e zgjedhësve vetëm nëse ata detyrohentë zgjidhen

rregullisht në intervale periodike kohore, për të marrë pëlqimin ezgjedhësve për punën e tyre

tëderitanishme dhe për vazhdimin e saj në të ardhmen. Vetëm në këtëmënyrë, të zgjedhu-rit

detyrohentë respektojnë bindjet dhe interesat e zgjedhësve të tyre. Përveç kësaj, populli zgje-

dhës duhet të ketëmundësinë e vërtetë të zgjedhjes. Zgjedhjet duhet t’i ofrojnë atij alternativa të

ndryshmetë pavarura dhepersonale. Listat me kuj të përcaktuar janë simptoma të diktaturës.

E drejta e përgjithshme dhe e barabartë e votës është realizuar jo ngaqë me ndihmën e saj

mundësohet zgjedhja e qeverisë “më të mirë”, por sepse ajo është provuar si metoda më e mirë dhe

praktike për sigurimin e paqes sociale.

Fjalë kyçe: Demokraci, Qytetar, Sovranitet, Pushtet, Zgjedhje.

Hyrje

Doktrina e sovranitetit të popullit hodhi poshtë pikëpamjen tradicionale, sipas së

cilës, mbretit apo princit itakonte pushteti për shkak të prejardhjes nga dinastiae tij

e dhuruar nga Zoti. Në themel të kësaj doktrine është përjashtimi, ndërhyrja e

qytetarit. Në këtë ndarje themelo-re tësunduesve dhe të të sunduarve qëndron thelbi

iantagonizmitmesdemokracisë dhe monar-kisë. Demokracia nuk i njeh shtetit pushtetin